Usecasediagram is een gedragsmatige UML diagramtype en wordt vaak gebruikt om verschillende systemen te analyseren. Ze stellen u in staat om de verschillende soorten rollen in een systeem te visualiseren en hoe die rollen in wisselwerking staan met het systeem. Deze Usecasediagram tutorial zal de volgende onderwerpen behandelen en u helpen creëren use cases beter.
- Belang van usecasediagrammen
- Usecasediagram-objecten
- Usecasediagram richtlijnen
- Relaties in usecasediagram
- Hoe maak je usecasediagrammen ( met voorbeeld )
- use case sjablonen van veelvoorkomende scenario’s
Belang van Usecasediagrammen
Zoals eerder vermeld worden usecasediagrammen gebruikt om een gebruiksvereiste van een systeem te verzamelen. Afhankelijk van uw behoefte kunt u die gegevens op verschillende manieren gebruiken. Hieronder staan enkele manieren om ze te gebruiken.
- Hetidentificeren van functies en hoe rollen met hen omgaan – Het primaire doel van usecasediagrammen.
- Voor een overzicht op hoog niveau van het systeem – Vooral nuttig bij de presentatie aan managers of belanghebbenden. U kunt de rollen die in wisselwerking staan met het systeem en de functionaliteit die het systeem biedt, belichten zonder dat udiep ingaan op de innerlijke werking van het systeem.
- Hetidentificeren van interne en externe factoren – Dit klinkt misschien eenvoudig, maar in grote complexe projecten kan een systeem worden geïdentificeerd als een externe rol in een andere use case.
Usecasediagram-objecten
Usecasediagrammen bestaan uit 4 objecten.
- Acteur
- Use case
- Systeem
- Pakket
De objecten worden hieronder nader toegelicht.
Acteur
Actor in een usecasediagram is elke entiteit die een rol speelt in een bepaald systeem. Dit kan een persoon, organisatie of een extern systeem zijn en meestal getekend als skelet hieronder.
Use Case
Een use case vertegenwoordigt een functie of een actie binnen het systeem. Het is getekend als een ovaal en genoemd met een functie.
Systeem
Het systeem wordt gebruikt om het toepassingsgebied van de use case te definiëren en wordt getekend als een rechthoek. Dit is een optioneel element, maar nuttig wanneer u grote systemen visualiseert. U kunt bijvoorbeeld alle use-cases aanmaken en vervolgens het systeemobject gebruiken om de scope van uw project te definiëren. Of u kunt het zelfs gebruiken om de verschillende gebieden te laten zien die in verschillende releases aan bod komen.
Pakket
Het pakket is een ander optioneel element dat uiterst nuttig is in complexe diagrammen. Gelijkwaardig aan klassendiagram, worden pakketten gebruikt om use-cases te groeperen. Ze zijn getekend zoals de afbeelding hieronder.
Usecasediagram Richtlijnen
Hoewel usecasediagrammen voor verschillende doeleinden kunnen worden gebruikt, zijn er enkele gemeenschappelijke richtlijnen die u moet volgen bij het tekenen van use cases.
Deze omvatten naamgevingsnormen, richtingen van pijlen, het plaatsen van use-cases, het gebruik van systeemboxen en ook het correct gebruik van relaties.
We hebben deze richtlijnen in detail besproken in een aparte blogpost. Dus ga je gang en bekijk de use case-diagrammen richtlijnen.
Relaties in Usecasediagrammen
Er zijn vijf soorten relaties in een usecasediagram. Ze zijn
- Associatie tussen een acteur en een use case
- Veralgemening van een acteur
- Uitbreiden de relatie tussen twee use cases
- Neem het verband tussen twee use cases op
- Veralgemening van een use case
We hebben al deze relaties behandeld in een aparte blogpost die voorbeelden heeft met afbeeldingen. We zullen niet in detail treden in dit bericht, maar u kunt bekijk relaties in use case-diagrammen.
Hoe maak je een Usecasediagram
Tot nu toe heb je geleerd over objecten, relaties en richtlijnen die kritisch zijn bij het tekenen van use-case diagrammen. Ik zal de verschillende processen uitleggen aan de hand van een banksysteem als voorbeeld.
Identificeren van actoren
Actoren zijn externe entiteiten die met uw systeem interageren. Het kan een persoon, een ander systeem of een organisatie zijn. In een banksysteem is de klant de meest voor de hand liggende actor. Andere actoren kunnen bankbediende of kassier zijn, afhankelijk van de rol die u probeert te laten zien in de use case.
Een voorbeeld van een externe organisatie kan de belastingdienst of de centrale bank zijn. De leningverwerker is een goed voorbeeld van een extern systeem dat als actor is verbonden.
Identificeren van use case
Nu is het tijd om de gebruiksgevallen te identificeren. Een goede manier om dit te doen is om vast te stellen wat de actoren nodig hebben van het systeem. In een banksysteem zal een klant rekeningen moeten openen, geld moeten storten en opnemen, chequeboekjes moeten aanvragen en soortgelijke functies. Dit alles kan dus beschouwd worden als use cases.
Top level use cases moeten altijd een complete functie bieden die een acteur nodig heeft. Afhankelijk van de complexiteit van het systeem kunt u gebruikssituaties uitbreiden of opnemen.
Als je eenmaal de actoren en de top level use case hebt geïdentificeerd, heb je een basisidee van het systeem. Nu kun je het fijn afstellen en extra lagen van detail toevoegen.
Zoek naar een gemeenschappelijke functionaliteit die om gebruiken Include
Zoek naar gemeenschappelijke functionaliteit die in het hele systeem kan worden hergebruikt. Als u twee of meer use-cases vindt die gemeenschappelijke functies delen, kunt u de gemeenschappelijke functies extraheren en aan een aparte use-case toevoegen. Vervolgens kunt u het verbinden via de include relatie om te laten zien dat het altijd wordt aangeroepen als de originele use case wordt uitgevoerd. (zie het schema voor een voorbeeld).
Is het mogelijk om Actoren en Use Cases te veralgemenen?
Er kunnen zich gevallen voordoen waarin actoren worden geassocieerd met soortgelijke use-cases, terwijl ze een paar use-cases in gang zetten die alleen voor hen uniek zijn. In dergelijke gevallen kunt u de acteur veralgemenen om de erfenis van functies te laten zien. U kunt ook iets soortgelijks doen voor gebruik.
Een van de beste voorbeelden hiervan is de “Make Payment” use case in een betaalsysteem. U kunt het verder veralgemenen tot “Betalen met creditcard”, “Betalen met contant geld”, “Betalen met cheque” enz. Ze hebben allemaal de attributen en de functionaliteit van betaling met speciale scenario’s die uniek zijn voor hen.
Optionele functies of extra functies
Er zijn enkele functies die optioneel worden geactiveerd. In dergelijke gevallen kunt u de uitbreidingsrelatie gebruiken en er een uitbreidingsregel aan verbinden. In het onderstaande voorbeeld van het banksysteem is “Berekening van de bonus” facultatief en wordt alleen geactiveerd wanneer aan een bepaalde voorwaarde is voldaan.
Uitbreiden betekent niet altijd dat het optioneel is. Soms kan de use case die aangesloten is door uitbreiding een aanvulling zijn op de basis use case. Het ding om te onthouden is dat de basis use case een functie op zichzelf moet kunnen uitvoeren, zelfs als de uitbreidende use case niet wordt aangeroepen.
Een use-case met de meeste scenario’s gevonden die in use-case-diagrammen
Gebruiksgeval Diagram Sjablonen
Een use case-sjabloon voor een ATM-systeem
We zijn doorgegaan en hebben use-case-diagramsjablonen gemaakt voor enkele veelvoorkomende scenario’s. Hoewel uw probleem of scenario niet precies zo zal zijn, kunt u ze als uitgangspunt gebruiken. Bekijk onze use case-diagramsjablonen.
Vragen met betrekking tot de Usecasediagram Tutorial
We hebben geprobeerd om alles wat je moet weten over het maken van usecasediagrammen uitgebreid te behandelen. Als u twijfelt over een onderdeel of als u manieren kunt bedenken om deze tutorial te verbeteren, laat het ons dan weten in het commentaar.
Meer Diagram Tutorials
- Volgorde-diagram Tutorial: Volledige gids met voorbeelden
- Tutorial voor bedrijfsprocesmodellering (BPM-gids met uitleg over de functies)
- Ultieme Stroomdiagram-handleiding ( Complete Stroomdiagram-handleiding met voorbeelden)
